Pod wieszakiem, tylko pod tym znakiem…

Wiem, jaka dziś data, ale wpis ma być o tym, co zdecydowanie ważniejsze od martyrologii i smoleńskiej choroby umysłowej, na którą cierpią miliony Polaków. Chodzi o wypowiedzi członków Episkopatu dotyczące dalszego zaostrzenia prawa antyaborcyjnego czyli całkowitego zakazu przerywania ciąży, niezależnie od warunków i okoliczności.

Podniósł się w tej sprawie słuszny protest, bo wprowadzenie tak drakońskiego prawa skazałoby wiele kobiet na śmierć, o fizycznych cierpieniach i psychicznej gehennie nie wspominając. Protest tym gorętszy, że PIS mając większość w Sejmie i Senacie bez trudu mógłby stosowną (niestosowną raczej) ustawę wprowadzić chyłkiem w życie. Nie zdarzyło się dotychczas, by prezes odmówił w czymś Episkopatowi. Jednocześnie Szydłowa na antenie radia zadeklarowała się, że jest zwolenniczką całkowitego zakazu przerywania ciąży, a Jarosław ją publicznie poparł. Potem z tych zapowiedzi oboje się wycofali, ale poczucie zagrożenia zmobilizowało tysiące kobiet i mężczyzn. Uliczne demonstracje objęły wiele miast w Polsce i za granicą. Wczoraj protestowaliśmy, na razie w niewielkiej grupie, także  w Dublinie.

Przy okazji podpisałem listę z postulatem do władz polskich o całkowitą liberalizację prawa do aborcji. Chodzi o łaskawą zgodę rządu (nie tego rządu, to innego) na obdarzenie kobiet zaufaniem i przyznanie im wolnej woli w kwestii własnej rozrodczości. To kobiety a nie Episkopat i członkowie rządzącej partii miałyby decydować, czy w warunkach zagrożenia życia wywołanego patologiczną ciążą, chcą zachować życie, czy wolą umrzeć. Na razie taki wybór istnieje, ale jak pokazuje przypadek prof. Chazana, coraz trudniej wyegzekwować od zastraszonych lekarzy prawo do pełnego decydowania o losie własnym i płodu. Proponowana ustawa, zredagowana przez m.in. prof Monikę Płatek i Barbarę Nowacką ma przywrócić kobietom wolność w tej kwestii. Tylko tyle i aż tyle.

Dorastałem w czasach PRLu, kiedy nasza wolność była ustawicznie, z premedytacją gwałcona – mam na myśli tzw. obowiązek służby wojskowej dotyczący wszystkich mężczyzn, niekoniecznie tych najzdrowszych i niekoniecznie tych, którym maszerowanie i strzelanie na poligonach się podobało. Z tamtych zamierzchłych czasów wywodzi się mój osobisty fioł na punkcie wolności. W ludowym wojsku oczywiście nie byłem, do tej pory przechowuję Kartę Powołania do służby w oddziałach marynarki wojennej, ale to już historia. Kamasze, wspólne sypialnie i musztra już mi z wielu powodów nie grożą, a w warunkach emigracji wolnościowa obsesja mogłaby już samoistnie zgasnąć i w proch się obrócić. Jednak niespodziewanie nerw został szarpnięty. Okazuje się, że w Polsce wraca PRL z całą jego mentalną ohydą, ekonomicznym dyletanctwem i ciągotami władzy do fundowania obywatelom opresyjnego prawa. Wraca ideologiczny walec, który ma zgniatać ludzkie prawa i sumienia. Trudno w tej sytuacji o obojętność. Nawet jeśli się mieszka 1000 km dalej.  Przytoczę  znalezione w internecie hasło z plakatu trzymanego przez uczestniczkę jednej z licznych manifestacji w obronie praw kobiet: NORMALNIE NIE CHODZĘ NA MANIFESTACJE, ALE TERAZ TO SIĘ JUŻ WKURWIŁAM. No więc ja proszę państwa też! I nie uważam, że skoro nie jestem kobietą w stosownym wieku, ani nie mam dorastającej córki, obecne zamiary E-PISkopatu mnie nie dotyczą. Dotyczą jak najbardziej. Ufny w intelektualne możliwości Czytelników tego bloga – powstrzymam się przed szczegółowymi wyjaśnieniami.

Nie wszyscy rozumieją skalę zagrożenia i wagę problemu. Na profilu KODu jakiś młody człowiek wyburczał, że KOD mu się podobał jako ruch społeczny, ale skoro zaczął „popierać aborcję” to on się wypisuje… Ktoś zaraz dowcipnie odpowiedział mu, że jeśli nie chce, wcale nie musi dokonywać aborcji; ktoś inny odezwał się bardziej zasadniczo: „Bez całkowitej wolności jednostek, nie ma demokracji”. Ciekawe, że ludzie wciąż nie kojarzą podstawowych związków przyczynowo-skutkowych.

Choćby pewien dżentelmen ze stronki fejsbukowej, na której skrzykiwały/li się uczestniczki/uczestnicy wczorajszej demonstracji pod konsulatem (rekwizyt w postaci wieszaków obowiązkowy!) Otóż ten dżentelmen próbował udowodnić, że akcja feministek jest przedwczesna lub zgoła niepotrzebna, a cały szum robi się po to, żeby uderzyć w PIS, gdy tymczasem… „PIS wcale nie planuje wprowadzić wzmiankowanej ustawy”. Jego przekonanie wynikało z lektury „Faktu”, bo tam  napisano, że PIS najprawdopodobniej wycofa się z poparcia dla inicjatywy obywatelskiej, żeby nie tracić w sondażach, itd.

Obok artykułu widniało zdjęcie Kaczyńskiego, dlatego nie wytrzymałem i pozwoliłem sobie na komentarz:

– Ten koleś tyle razy był skazywany przez sądy za kłamstwo, co mu szkodzi raz jeszcze obrócić kota ogonem?

Odp: Na tym polega polityka… To jednak nie zmienia faktu że kłamstwem jest również informacja podana w opisie tego wydarzenia: PIS „chce wprowadzić całkowity zakaz przerywania ciąży.”

– Nie wierzę, że nie PIS chce. Na razie robi tylko uniki, a jak go Episkopat przyciśnie to w jedną noc ustawę wprowadzi i będzie „po ptokach”. Tej partii nie można ufać! W niczym!

Odp: A której można ufać? Trzymajmy się jednak faktów… w tym momencie oddolna inicjatywa obywatelska jaką jest projekt „Stop aborcji” nie może przysłużyć się ani PISowi ani antyaborcjonistom… Mało tego… Wydaje mi się że to wszystko co się dzieje, doprowadzi do jeszcze większej liberalizji obecnie funkcjonujących ustaw.

– Oby! Jestem za całkowitą liberalizacją! Wczoraj podpisałem apel w tej sprawie. Libero znaczy wolny!

Dalszych odpowiedzi nie było!

Wspierajcie kobiety, podpisujcie apele, domagajcie się edukacji seksualnej w szkołach!

Tagi: PIS, prawa obywatelskie, pro-choice, ustawa antyaborcyjna